Το μπλογκ αυτό δημιουργήθηκε από την ανάγκη για περισσότερο, ποιοτικότερο μα πάνω απ' όλα ελεύθερο δημόσιο χώρο.
Στην πόλη μας, τα Χανιά, ο δημόσιος χώρος κατακρεουργείται μέρα με τη μέρα.
Στο βωμό του εύκολου χρήματος από πλευράς Δημοτικής Αρχής, αλλά και επιχειρηματιών συντελείται πλέον ένα έγκλημα. Πλατείες γεμίζουν ασφυκτικά καθίσματα. Παγκάκια, ζαρντινιέρες, κάγκελα, ξηλώνονται για να μπουν πάγκοι, τραπεζάκια και τέντες. Ολόκληροι πεζόδρομοι κλείνουν σε τέτοιο βαθμό όπου δεν μπορούν να περπατήσουν μαζί δύο άτομα (για να περάσει ποδήλατο δεν το συζητάμε). Τσιμεντώνονται χώροι πράσινου και καταπατώνται ολόκληρα πάρκα, από καφετέριες, οβελιστήρια, μεζεδοπωλεία και τουριστικά καταστήματα.
Οι πιο κεντρικές οδοί των Χανίων είναι πλέον απροσπέλαστες από τους πεζούς αφού τα πεζοδρόμια κλείνουν εντελώς από παράνομα σταντ τοποθέτησης προϊόντων, από τραπεζάκια μέχρι και ολόκληρα μπαρ που έχουν στηθεί. Γονείς με καρότσια κυκλοφορούν στο δρόμο πολλές φορές γιατί τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα.
Και όλα αυτά προκειμένου να μη δυσαρεστηθούν 'οι πελάτες'. Οι πελάτες που πλέον είναι κάτι σαν τις ιερές αγελάδες. 'Βλέπεις έχουμε κρίση' θα σου πουν οι καταστηματάρχες. 'Βλέπεις το ταμείο του Δήμου είναι μείον' θα ανταπαντήσει ο δήμαρχος.Φτάνει πια. Ο δημόσιος χώρος δεν ανήκει σε κανένα και ανήκει ταυτόχρονα σε όλους μας.
Από αυτό εδώ το σαιτ θα καταγγέλλουμε τις αυθαιρεσίες και τις καταπατήσεις που συντελούνται στα Χανιά. Θα διεκδικούμε πίσω τις πλατείες, τους πεζόδρομους και τα πάρκα μας. Για έναν ανθρώπινο ελεύθερο και προσβάσιμο από όλους, δημόσιο χώρο.
Πολύ λογικό να ονειρεύεστε μια μεγάλη γκάμα πλατειών με κόσμο να συζητά να πίνει φτηνά τη μπύρα του από το περίπτερο, μετά να παίρνει το ποδήλατο του να πηγαίνει στο ήσυχο χωρίς τραπεζοκαθίσματα λιμάνι να βρίσκει την επόμενη παρέα για φιλοσοφικές συζητήσεις, συζητήσεις περί τέχνης, πολιτισμού και μετά από πολλές μπύρες να απογειώνεται το θέμα στο πόσο σάπιο είναι το πολιτικό σύστημα που ζούμε και πόσο ξεδιάντρωποι είναι οι πολιτικοί και οι εξουσιαστές μας έχοντας πρώτα στείλει χιλιάδες εργαζόμενους στα παγκάκι της ανεργίας, του αδιέξοδου και της απελπισίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπλήσσομαι πραγματικά που κανένας από τη κίνηση που έχετε δημιουργήσει για ελεύθερους δημόσιους χώρους και εκκαθάριση όλων των τραπεζοκαθισμάτων(συνεπώς οικονομική καταστροφή για δεκάδες μαγαζιά στη ΄΄πόλη μας΄΄) δεν αναλογίστηκε το γεγονός ότι ένας στους 4 χανιώτες πλέον δουλεύει μόνο εποχιακά το καλοκαίρι ως ''καταληψίας'' πλατειών και ολόκληρες οικογένειες τρέφονται από τα ''κατειλημένα'' παρκα που εσείς θέλετε να εκκενώσετε γιατί όπως λέτε ανήκουν σε όλους τους χανιώτες. Σε μία χώρα με 27% ανεργία και ειδικότερα σε μία πόλη που η βασική πηγή εσόδων και η μόνη ελπίδα για ανάπτυξη είναι ο τουρισμός.
Και εδώ είναι που κολλάει το γνωστό ανέκδοτο :
''Εμφανίστηκε λέει ένας καλός μάγος σ' έναν μεσήλικα χωριάτη και του είπε:«Άκου άνθρωπέ μου, ζήτησέ μου ό,τι θέλεις κι εγώ θα σου το κάνω, με μια όμως προϋπόθεση: Θα κάνω το διπλάσιο στον γείτονά σου». Δύσκολο το… πρόβλημα κι ο ήρωας της ιστορίας μας ζήτησε και πήρε προθεσμία! Σκέφτηκε το ένα, σκέφτηκε το άλλο:
«Αν ζητήσω ένα εκατομμύριο χρυσές λίρες θα πάρει δύο ο γείτονας. Άστο! Αν ζητήσω επαύλεις και υπάρχοντα θα πάρει τα διπλάσια ο γείτονας μου. Όχι!». Δύσκολο... πρόβλημα του 'βαλε ο μάγος...
Το βασάνισε από εδώ, το βασάνισε από εκεί ώσπου το μυαλό του φωτίστηκε. Βρήκε τη... λύση κι αμέσως φώναξε ξανά το μάγο. «Ακούω τι θέλεις» του είπε εκείνος.
- Να μου... βγάλεις το ένα μάτι, του 'πε ο τυπικός χωριάτης (και μέσα του μεγάλη ήταν η χαρά που ο μάγος θα ' βγάζε και τα δύο του γείτονά του)! ''
Με μία πρόσθετη διευκρίνιση στη διανομή των ρόλων της ιστορίας,,η πληθώρα από σας ως ήρωες αποτελείτε τη κλασική μικροαστική τάξη με τόσο λυμένα τα καθημερινά σας προβλήματα που προσπαθείτε να εκτονωθείτε σε αντιδικίες και δράσεις που θα στερήσουν από τον απλό βιοπαλαιστή Χανιώτη γείτονα σας τα προς το ζην.
Κάπου έχεις χάσει τη μπάλα φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και δε ζητάμε να κλείσουν τα μαγαζιά που καταπατούν δημόσιο χώρο και να πάμε να κάνουμε κατάληψη εμείς, πίνοντας φτηνές μπύρες από το περίπτερο και φιλοσοφόντας για τα παιχνίδια που μας παίζει η ζωή και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Αν νομίζεις οτι είμαστε καμία παρέα χαραμοφάηδων είσαι πολύ γελασμένος. Οι περισσότεροι από εμάς είναι εργαζόμενοι και μάλιστα σκληρά, είτε άνεργοι, γονείς και κάποιοι δουλεύουν και σε μαγαζιά-καταπατητές. Επειδή σου έχουν περάσει κακές αντιλήψεις κάποιοι, για το τι ζητάει ένας που διαμαρτύρεται για το δημόσιο χώρο θα σου εξηγήσω μερικά πραγματάκια.
Αρχικά δε ζητάμε να κλείσουν επιχειρήσεις (εκτός πια και αν η καταπάτηση βγάζι μάτι)
Ζητάμε να τηρηθούν τα νόμιμα όρια ώστε να μην έχει κανένας πρόβλημα. Δηλαδή να μπορεί ο γονιός να περάσει με το καρότσι του, να υπάρχει πάρκο ελεύθερο για τα παιδιά του (θα δεις και καταπάτηση ολόκληρου πάρκου στο μπλογκ), να μπορεί ένα αναπηρικό αμαξίδιο να κινηθεί με άνεση στο ούτως ή άλλως μικρό πεζοδρόμιο. Παράλληλα σε μια πλατεία χωράνε και τραπεζοκαθίσματα και αυτοί που θέλουν να κάτσουν δωρεάν να απολαύσουν το μέρος (εκτός αν υπάρχει προφανής καταπάτηση των ορίων).
Είσαι πολύ γελασμένος οτι θα μαζέψεις τουρισμό και θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις, αν βάλεις παντού τραπεζοκαθίσματα και βγάλεις, σταντ, πάγκους με προιόντα κλπ για να προσελκύσεις κόσμο. Για ρώτα λοιπόν ένα τουρίστα πως του φαίνεται που δεν μπορεί να περάσει το πεζοδρόμιο, ή πως του φαίνεται που δε βρίσκει παγκάκι να κάτσει;
Ταυτόχρονα θεωρώ πολύ τραγικό να θεωρείς (αν είσαι υπάλληλος) οτι θα σωθείς αν το αφεντικό σου βγάλει δυο-τρια τραπεζάκια ακόμη πέρα από τα νόμιμα. Εξίσου απαράδεκτο θεωρώ το οτι αν καταπατήσει όλη την πλατεία ή το πάρκο θα δουλέψεις λίγο παραπάνω (χωρίς ασφάλεια, ωράριο και σοβαρό μεροκάματο) συνήθως.
Αν πάλι είσαι μαγαζάτορας δε θεωρώ μαγκιά να 'τα έχεις καλά' (με οποιοδήποτε κόστος) με το δήμο για να κάνει τα στραβά μάτια. Ούτε θεωρώ μαγκιά το να μην πληρώνεις τα πρόστιμα (πράγμα που συμβαίνει πολύ συχνά) εν αντιθέσει με του απλούς συμπολίτες σου, που πληρώνουν τα δημοτικά τους τέλη για να έχουν πάρκα-πλατείες-πεζοδρόμια που εσύ καταπατείς.
Νομίζω λοιπόν οτι αν γίνουν με μέτρο κάποια πράγματα θα είναι όλοι ευχαριστημένοι. Και είμαι σίγουρος οτι και ο τουρίστας θα είναι ευχαριστημένος και θα ξαναέρθει. Άλλωστε σε όσες χώρες του εξωτερικού έχω πάει, συνηπάρχουν αρμονικά οι δημόσιοι χώροι με τους καταστηματάρχες,αλλά και με αυτούς που θέλουν να τους χαρούν δωρεάν. Αλλά βλέπεις εκεί τηρούνται και οι νόμοι εκατέρωθεν...